İlksel metal kılıçların en azından seremoni amacıyla kullanıldığı bir “saray”a evsahipliği yapan ve “aş evi” sayesinde yeniden dağıtım merkezi işlevi de gören Arslantepe yerleşimi örneği üzerinden katmanlı örgütlenmenin doğuşu ele alınacaktır. Bu çerçevede, “saray-tapınak” kompleksinin toplumsal-siyasal örgütlenmenin merkezine yerleşmesinin ekonomi-politiği incelenecektir.